28 km: Rondje Gooi (via Hilversum)

De 30 kilometer komt in zicht!

Gisteren weer een mooie afstand gelopen, dit keer in het Gooi (Bussum-Hilversum-Laren-Blaricum-Bussum). Het plan was om fietsknooppunten te volgen (wandelknooppunten zijn niet zo duidelijk aangegeven). Ik had een kaartje uitgeprint met de belangrijkste knooppunten en uitgerekend dat een afstand van 27.3 kilometer moest worden volbracht. Een mooie afstand leek mij zo.

Fleur kwam over uit Oss om met mij mee te lopen. Altijd gezellig om een loopmaatje te hebben.

We begonnen bij station Naarden-Bussum onder een grijs wolkendek. Al snel na vertrek vielen de eerste regendruppels (gelukkig bleef het de gehele wandeling bij af en toe wat miezerregen, zou alleen wel graag een keer weer in de zon willen lopen ;)).

Ondanks het matige weer was dit zeker geen onplezierige route. We liepen eerst een stukje door het centrum en een duurdere wijk van Bussum. Daarna gingen we via een bosrijk gebied richting Hilversum (de fietsknooppunten waren op dit deel van de route allemaal uitstekend gemarkeerd) . En in Hilversum ging het mis (nou ja een beetje dan). Eerst zagen wij een motorrijder een flinke schuiver maken in een bocht. Motorrijder krabbelde gelukkig snel weer op en kon, zonder schade, zijn weg vervolgen.

In tegenstelling tot de motorrijder hadden Fleur en ik wat meer moeite om onze weg te vervolgen. Niet zozeer omdat we geschrokken waren van de schuiver van de motorrijder. Maar omdat de fietsknooppunten in Hilversum niet (of nauwelijks) gemarkeerd waren. We moesten blijkbaar zelf onze weg door de “media stad” zien te vinden. Dat lukte uiteindelijk, maar we zijn wel een paar keer verkeerd gelopen. Daardoor zeker 700 meter extra afgelegd (als het niet meer is). Bij station Hilversum vonden we eindelijk weer een duidelijk gemarkeerd fietsknooppunt. Vanaf dat moment was alles op de route weer prima aangegeven. Geen problemen meer gehad met het vinden van onze weg.

We verlieten Hilversum via een knusse volksbuurt. In deze buurt kwam een vrolijke, en bijzonder zachte, poes ons tegemoet, die natuurlijk uitgebreid door Fleur en mijzelf werd geaaid. Na inspectie van de –aan haar halsband vastzittende– penning, bleek het arme beest Samantha te heten!!

Nadat we waren bijgekomen van het lachen (ik bedoel, Samantha, dat is toch geen naam voor een poes???), liepen we verder. Via de Zuiderheide en de Westerheide (waar we bijna niemand tegenkwamen, had vast te maken met het niet al te denderende weer) kwamen we in Laren terecht. Daar bij La Place even gepauzeerd. Cappuccino voor mij, hoe verrassend :P, en een gezond sapje voor Fleur. De villawijken van Laren en Blaricum werden na onze pauze doorkruist. In deze, prachtig met bomen omgeven wijken, stonden werkelijk kasten van huizen.

Na Laren en Blaricum kwam nog Crailo (heel "gewoontjes" in vergelijking met Laren en Blaricum ;)). Vanaf Crailo was het niet meer zo heel ver naar Bussum en binnen een half uurtje hadden we inderdaad het eindpunt van onze wandeling bereikt: mijn voordeur.

Fleur en ik hebben ons tijden de wandeling prima vermaakt (het grijze en sombere weer daargelaten). Het was leuk en afwisselend lopen door woonwijken, bos, heide en over verharde en onverharde wegen.

Ook dit keer lijkt mijn lichaam goed te zijn hersteld van de wandel-inspanning. Nauwelijks spierpijn (net als vorige week eigenlijk, ik heb meestal enkel spierpijn op een heel onlogische plek hihi). Daar ben ik natuurlijk erg blij mee. Op dit moment loop ik ook voor op het schema van Via Vierdaagse. Afgelopen week had ik eigenlijk nog 20 kilometer moeten lopen ;).

Tot slot nog een paar foto's. Drie van van mijn beklimming naar de top van de Peñon in Calpe (alweer even geleden, maar foto's zijn erg mooi vind ik).En twee foto's van de laatste meters van mijn Siontocht (van vorige week, wat een verschil in weer!!).