44 km: Baarn-Loosdrechtse Plassen-Bussum

Het is alweer een week geleden dat ik aan de wandel ging.

Gelukkig met wat beter weer dan nu (het regent de hele ochtend al onophoudelijk).

Vorige week vrijdag was het 's ochtends vroeg met de trein naar Baarn, van waar ik een mooie wandeltocht dacht te hebben opgesteld. Dat viel alleen een beetje tegen. Grote delen van de tocht liep ik langs drukke wegen. Saahaaai. Maar langs deze wegen liepen wel fatsoenlijke (afgeschermde) fietspaden. Ik had zo in ieder geval geen last van vlak langs mij heen razende auto's.

Dat was niet het geval bij de smalle weg die ik richting St. Maartensdijk moest volgen. Op die weg was geen fietspad te bekennen. En dat was nogal lastig, omdat er regelmatig auto's met grote snelheid langs kwamen rijden. Zo gauw als er een auto aan kwam, ging ik voor mijn eigen veiligheid maar in de berm staan (en dat moest nogal vaak, waardoor je natuurlijk geen enkel wandelritme op kunt bouwen).

Na vier lange kilometers mocht ik eindelijk van deze vreselijke weg af (je zult daar maar moeten fietsen, dat lijkt me helemaal niets, met de fiets kun je natuurlijk veel moeilijker de berm in!!). Ik ging de Maartensdijkse Bossen in. Eindelijk rust en ook nog eens een mooie omgeving! Aan de, op bomen aangebrachte, gele pijlen te zien was ik de route van een wandeltocht aan het volgen. Dat klopte, zo bleek later toen ik thuis mijn Landelijk Wandelprogramma controleerde. De volgende dag zou er, vanuit St. Maartensdijk, een zogenaamde Marathonwandeltocht vertrekken.

Helaas moest ik na een paar kilometer weer de Maartensdijkse Bossen verlaten (en daarbij week ik ook meteen af van de route van de Marathonwandeltocht). Ik volgde bovenal drukke wegen (saai dus) naar Loosdrecht. Daar even gepauzeerd in een leuk cafetariaatje. Het was iets na twaalf uur, maar mensen zaten toch vol overgave aan de vette hap. Veel bakken friet, kroketten en frikadellen voorbij zien komen. Buh, daar heb ik zeker tijdens zo'n inspannende wandeling helemaal geen zin in!!! Ik hield het bij een ijsthee. Mensen vonden blijkbaar dat ik er vreemd uit zag (ik had mijn wandelbroek, wandelblouse en wandelschoenen aan!). Ik werd voor de verandering weer eens aangegaapt. Hallo mensen, ben aan het trainen voor de Vierdaagse!!! :P

Na de pauze volgende een mooi stuk langs de Loosdrechtse Plassen.
Daar nog net niet weggeblazen door de harde wind. Vond ik niet erg, eerder verfrissend hihi! Voor mijn gevoel moest ik al vrij snel afbuigen naar 's Graveland. Toen volgden weer een paar minder boeiende kilometers (en de enige plensbui van de dag). Maar ik wist dat ik, eenmaal in 's Graveland, het Spanderswoud richting Hilversum en Bussum mocht gaan volgen. En het Spanderswoud, daar is het heerlijk wandelen (tijdens mijn eerdere wandeltochten ben ik al regelmatig door het Spanderswoud gekomen). Na het Spanderswoud volgde de Fransche Kampheide (aan de rand van Bussum). Ook mooi. Zo kon ik mijn, qua omgeving, wat tegenvallende wandeltocht toch nog op een mooie manier afsluiten.

Op het station van Naarden-Bussum nog een welverdiende cappuccino gedronken. En de schade van de wandeltocht opgemaakt. Geen last van mijn benen, ook niet na de 44 km. Mijn rechterteen (die tijdens de vorige wandeling over de Zevenheuvelen wat bekneld was geraakt) had ik wel gevoeld. De nagel was wat blauw geworden, ik had verwacht dat deze er nu wel half af zou hangen. Niets was minder waar. Aan de nagel was niet zo veel te zien (niet blauwer dan eerst). Maar aan de nagelriem wel. Deze was nogal rood. Ontstoken, zo bleek later. Teen intensief behandeld met soda en antibiotica zalf. Is nu weer mooi roze. Alleen lijk ik tijdens de wandeltocht van vorige week, onbewust, mijn linkerbeen wat te hebben overbelast (dit om het rechterbeen, en vooral de rechterteen natuurlijk, wat te ontlasten). Dat komt tot uiting in een gevoelige achillespees.

Werkelijk nog nooit last gehad van mijn achillespees!!! Ik heb inmiddels wel besloten om mijn trainingsschema wat aan te passen. Vandaag zou ik eigenlijk 35 km wandelen in en om Den Bosch. Dat doe ik niet. Morgen probeer ik wel de Falcon Walk bij Schaarsbergen te volbrengen (daar heb ik me al lang op verheugd!). Mijn verdere trainingsschema laat ik afhangen van het gemak of ongemak waarmee ik de Falcon Walk loop.

Hardlopen zal ik de komende maand in ieder geval veel minder doen :(. Dit om mijn achillespees iets meer rust te geven. In plaats van hardlopen ga ik nu meer fietsen op de hometrainer (in de gym). Ook ben ik van plan om vaker kleine afstanden te wandelen. Helemaal rust houden, nee, dat gaat er bij mij niet in ;). En mijn huisarts heeft mij gisteren ook verzekerd dat dat niet perse hoeft (de achillespees moet goed doorbloed blijven, dus ik kan het beste met enig beleid blijven bewegen).

Bij de volgende wandelblog zal ik weer wat foto's uploaden.